Saturday, November 3, 2012

လင္းမလုိနဲ႔ ေမွာင္ေနတဲ့ အာလူးစားသူမ်ားးးးးးး


 

ငါ့အတြက္ ညေတြက ေမွာင္ေနတာလဲ ေကာင္းတယ္ဆုိေတာ့

ေကာင္မေလးက လြင္လြင္ေလးရယ္တယ္။

ဘ၀ဆုိတာ ဘာဆုိလား ညာဆုိလားဆုိျပီး...

ရီသံေတြၾကားမွာ နစ္ျမဳပ္ ႏွစ္ျမဳပ္လိုက္ရင္း

ႏွာေခါင္းကေတာ့ ေဖၚထားလွ်က္ဘဲ..

ငါ့ဟာ ထုိးေကြ်းခံလိုက္ရတဲ့ ပြန္းတစ္ေကာင္ဆုိေတာ့

ေကာင္မေလးက လြင္လြင္ေလးရယ္တယ္။

ပြန္းဆုိတာဒီလိုဘဲ ဆုိျပီး ေျပာရင္းဆုိရင္းနဲ႔

ေျပာလည္းေျပာ ဆုိလည္းဆုိနဲ႔

သူ႔ကုိ ေမးမယ့္ေမးခြန္း အခ်ဳိ႕က

ဘုရင္ေတြ မရိွရင္ေရာဆုိေတာ့.........

ေငးေငးငိုင္ငုိင္နဲ႔ ေငးငိုင္ေနရင္း

ေငးငိုင္ေနတုန္း

ကဲ..ဘုရင္ မရိွရင္လည္း ပြန္းေတြခ်ည္းဘဲလဲ အသက္ရွင္နဳိင္တာဘဲေလ......

ဘာကြယ့္ ညာကြယ့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ႕ကို ဟန္ေရးလုပ္ရင္း

ငါ့ကုိ ရစ္ပတ္လာတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ႔ေတြကို ငါ အေရးမလုပ္

(ေ*ာက္ ဂရုလည္း မစုိက္ဘူး။)

ဘုရင္ဆုိတဲ့ ေကာင္က အုပ္ခ်ဳပ္မႈ႔တည္ျမဲဖုိ႔ လုပ္တဲ့ေကာင္ဘဲ ဆုိေတာ့

ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ ရုိင္းစုိင္းမႈ႕ကို သူမက လြင္လြင္ေလး ရယ္ရင္းးးး

လူေတြ အေၾကာင္းကုိ သင္ၾကားေပးဖို႔ ဆုိျပီး

ေပတံေလး လက္၀ါးေလာက္ရိွတဲ့ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းနဲ႔

လူျဖစ္တည္မႈ႕နဲ႔ ေနထုိင္မႈ႔ေတြ အေၾကာင္း သင္ေပးေနေလရဲ႕

ဒါေပမယ့္ ငါသင္ခ်င္တာက လူသား ပဒါန နဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕

ျဖစ္တည္မႈ႕ တန္ဖုိးဆုိေတာ့ စာအုပ္ထဲမွာ အေျပးအလႊားရွာရင္းးး

သူမ လက္မႈိင္ခ်

(လက္မႈိင္လည္းခ် လက္ထဲက စာအုပ္ထဲခ်ရင္းး)

ကြ်န္ေတာ့့ကုိ ေဆြေဆြေလးၾကည့္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ လြင္လြင္ကေလး ရယ္လုိက္တယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့......

ငါ့အတြက္ နဲ႔

ေပါင္းဖက္မရတဲ့ လူေတြအတြက္

ငါ့ကိုငါ ေမွာင္ထားလုိက္တာဘဲေကာင္းပါတယ္ေလ......

ဒါမွ အဇၥ်တၱေတြ အတၱေတြ အနဳိင္ယူလုိမႈ႕ေတြ

ေကာက္က်စ္မႈ႕ေတြ လိမ္လည္မႈ႕ေတြ

ကိုယ့္ကုိကုိယ္ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္တဲ့အရာေတြ

(မုိက္မုိက္ကန္းကန္း အတၱၾကီးမႈ႕ေတြ)

ကဲ.........................

ျငိမ္ျငိမ္ကေလး ထုိင္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။

ဒီေန႔ေတြကေတာ့ စိမ္ေျပနေျပ ဘဲေလ.....

---
--
ေလျပင္းေတြ လာေျခြလို႔ ေသမင္းဆီ ငါေၾကြသြားရင္ေတာင္ အ၀ါရည္ကို စုပ္ခဲ႔တဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ျမာေတြကို ႏႈတ္ဆက္နမ္းခဲ႔မယ္။
လြမ္းေနသူ®




No comments:

Post a Comment