န၀င္းမျပည့္တဲ့ ကုိးးးး
တစ္
ျမင္းရိုင္းတစ္ေကာင္စီးျပီး
လာခဲ့တဲ့ ၀ကၤဘာလမ္းမွာ
ေသနတ္တစ္ခ်က္ေတာ့ ေဖာက္ပရေစ…
ျမင္းရိုင္းကုိ ထိမ္းခ်ဳပ္ရတာ လြယ္ေအာင္လို႔
သက္သက္ပါဘဲ့ ေကာင္မေလး……..
ႏွစ္
တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကို ကုန္းေကာက္ျပီး
ေျမျပင္မွာ ျခစ္ခဲ့မိတယ္..
အရုပ္ထင္ခဲ့ေပမယ့္ မတည္ျမဲပါဘူး…..
ေရျပင္မွာ ေရးခဲ့မိရင္
မတည္ျမဲဘူးဆုိတာပါ မရိွဘူးဆုိတာ သိခဲ့သင့္တာ
ငါကုိယ္တုိင္ ငါ့ဘ၀ အတြက္
သက္သက္ပါဘဲ ေကာင္မေလး…
သံုး
ကိုယ္လမ္းကိုယ္ေဖာက္တယ္
ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ္ေလ်ာက္ရဲတယ္ဆုိျပီး
လူေတြၾကားမွာ အေမက ေခါင္းေမာ့ခဲ့တယ္
ၾကိဳးစားမႈဆုိတာ တကယ္ေတာ့
ရံႈးနိမ့္ခဲ့ျခင္းေတြအတြက္ မွ မဟုတ္တာကုိ
ငါ ေအာင္ျမင္ခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာေမာ္ၾကြားထားတယ္ ထင္ရေပမယ့္
လူေတြမသိေအာင္
ငိုရိႈက္ခဲ့ရတဲ့ ညေတြအတြက္
ငါ့လမ္းငါေဖာက္တာကုိ ပင္ပန္းတယ္လုိ႔ကုိ မထင္မိဘူး။
ေလး
ငရဲသြားခ်င္လုိ႔ ေလ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္း
ေသခ်ာတယ္ နဲနဲေတာ့ ၾကမ္းမွာေပါ့
ေက်ာေပၚက တက္တူးျပရံုနဲ႔ေတာ့
၀ီစကီေသာက္တတ္ ရံုနဲ႔ေတာ့(……)
ကြမး္တံေတြးနဲ႔ မ်က္ႏွာကုိ ျဖတ္ခနဲ
ေထြးလိုက္တယ္…
ငရဲသြားတဲ့လမ္း ရဲရံု
သက္သက္ပါဘဲေကာင္မေလး
ငါး
မ်က္ႏွာမွာ ေပါင္ဒါအစစ္ တစက္ခ်
ခႏၶာ ကုိယ္ကုိ သန္႔ရွင္းေအာင္လုပ္
စိတ္ဓါတ္က ေဟာင္းေလာင္း
ခံစားမႈ႕မဲ့သူေတြ အတြက္ေတာ့
ခံစားမႈ သက္သက္ေတာ့(ငါ့ကဗ်ာကုိ)
မေပးပရေစနဲ႔ ေကာင္မေလး
ေျခာက္
ရထားတစ္စင္းေပၚကလ
လေပၚက ရထား
တန္ဖိုးခ်င္းမတူဘဲ
ရထားတစ္စင္းေပၚမွာ ထုိင္လုိက္လာတဲ့
အကြ်ႏု္ပ္စိတ္ကေရာ……….
တစ္ခါတစ္ေလ ရထားေပၚက လ တစ္စင္းနဲ႔
တစ္ညလံုး စကားေတြ ေျပာခဲ့ၾကတယ္။
သုိ႔ေပသည့္……
က်ဳပ္စိတ္ကုိ လြတ္ေျမာက္ေအာင္
ဗလာက်ည္တစ္ေတာင့္ ထပ္ေဖါက္လုိက္တယ္
ျခိမ္းေျခာက္မႈ သက္သက္ပါဘဲ ေကာင္မေလး
ခုနစ္
လူ႔ဘ၀ဆုိတာ
မဟူရာ ဆံေကသာေပၚက
ဆံႏြယ္တစ္ေခ်ာင္း ေလာက္ေတာ့
ကြ်တ္မသြားခင္ အထိ တန္ဖိုးထားခံရသင့္တယ္
လူ႔ေျခနင္းဘတ္ေရာက္မွ ရြံရွာတာေတာ့
ရြံရွာပေလ့ေစ
ေကာင္မေလး
ရွစ္
ငါ့ကဗ်ာဆုိတာ
ကာရန္ နေဘ
လူ႔က်င့္၀တ္ လူ႔ထံုး
တရားမႈ မတရားမႈေတြ
ျဖစ္သင့္ျခင္း မျဖစ္သင့္ျခင္း
အားလံုးထဲက လြတ္ေျမာက္ခ်င္တာ
သက္သက္ပါဘဲ ေကာင္မေလး
ကိုး
န၀င္းျဖစ္ခ်င္လို႔ ကိုးလုိ႔သာ
ရည္ညြန္းလိုက္တာ
ကိုးမျဖစ္တဲ့ န၀င္းသက္သက္
ငါ့အတြက္
ဒိန္းခနဲ တစ္ခ်က္ ထပ္ေဖာက္လုိက္တယ္
က်ည္သံုးေတာင့္ရယ္ လူႏွစ္ေယာက္ရယ္
ရိုင္းစိုင္းတဲ့ ျမင္းတစ္ေကာင္ရယ္ အတြက္
ငါ့က်ည္သံုးေတာင့္ တန္ပါတယ္…
ဒါေပမယ့္ ဗလာက်ည္ေတြ ခ်ည္းဘဲ။
--
ပတၱနာ ဂါထာ
စိရံ တိဌတု။ အသဒၶေမၼာ ၀ိနႆတု။
သဒၶမၼဂရုေနာ နိစၥ၊ ေဟာႏဳ ၱသေဗၺပိ ပါဏိေနာ။
No comments:
Post a Comment